پسته یکی از مهمترین محصولات كشاورزی كشور است كه از جنبه های مختلف
اقتصادی ، اجتماعی، زیست محیطی و… اهمیت فوق العاده ای دارد. ارزش
تولید این محصول گرانبها و بی نظیر حدود ۸۱ درصد از درآمد های غیر نفتی
كشور میباشد درحدود۱۵۲۰۰۰خانوار شهری و روستایی كشور كه جمعیتی بالغ
بر یك میلیون نفر را شامل می گردند، درحرفه های مربوط به تولید این
محصول اشتغال بکار دارند. پسته بعنوان آخرین محصول كشاورزی قابل كشت
در بیشتر مناطق پسته خیز ایران، نقش اولین كالای كشاورزی صادراتی ایفا
می نماید. مشکلات مربو به شوری و كم آبی حاشیه كویر از یك سو و خشك
سالیهای اخیر توام با مسائل عدیده از سوی دیگر باعث شده است تا این
محصول تنها با تکیه بر تحقیقات و فناوری پیشرفته قادر به ادامه حیات باشد.
آخرین محصول قابل كشت بدین مفهوم است كه اگر باغات پسته از بین بروند
همین محصول دیگری قابل كشت نیست و مرحله بعدی در مناطق پسته خیز
كشور پیشرفت كویر و بیابانزایی خواهد بود كه منتج به مهاجرت افراد و
بیکاری خواهد شد. بنابراین تلاش در جهت حفظ این محصول نه تنها منافع
اقتصادی حاصل از كشت آن را بدنبال دارد بلکه مزایای ناشی از كویرزدایی را
نیز به همراه دارد.
