پروانه چوب خوار پسته برای اولین بار سال ۱۳۴۱ در ایران گزارش شد و در
حال حاضر یکی از آفات درجه یک پسته محسوب می شود و در اکثر مناطق
پسته کاری کشور گسترش دارد . آشنا یی با عملیا ت کا شت و داشت با غا ت
پسته حشره کامل، پروانه سیاه براق به طول ۴ میلی متر و عرض با بال های باز
۱۰ تا ۱۲ میلی متر، روی هر یک از بال ها دو لکه زرد دیده می شود و رنگ بال
های عقبی زرد روشن کوچک می باشد. تخم ها کوچک و بیضوی پهن به قطر۰/۵
میلی متر به رنگ سبز روشن می باشد. لاروها در موقع خروج از تخم سفید رنگ
و بسیار کوچک است ولی در مدت کوتاهی تیره تر شده و طول آنها به ۱۲ میلی
متر می رسد. شفیره ها به طول ۴ میلی متر و به رنگ پوست درخت پسته درون
پیله قراردارد و پیله خاکستری رنگ و هرمی به طول ۶ میلی متر روی
شاخه های یک ساله تشکیل می شود.
این حشره یک نسل در سال دارد و زمستان را به صورت لارو کامل در داخل
سرشاخه ها ی پسته می گذراند و در اواخر زمستان لاروها از شاخه ها خارج
شده و در روی سرشاخه ها و نزدیک جوانه مستقر می شوند و پیله خاکستری
رنگ بدور خود می تنند. خروج پروانه ها از شفیره از اواسط تا اواخر اسفند ماه
آغاز می گردد و تا ۳۰ روز ادامه می یابد. پروانه نر ۳ الی۴ روز زودتر از پروانه
ماده ظاهر می شوند. پروانه های ماده کم تحرک بوده و بیشتر در زیر برگ ها
استراحت می کنند. حشره در روز بین ساعت های ۷ الی ۱۱ صبح پرواز می کند.
هر حشره ماده ۴۹ الی ۵۴ تخم انفرادی در سرشاخه ها، فرورفتگی های زیر
جوانه جانبی، روی محور اصلی خوشه، دم میوه و یا دمبرگ می گذارد. تخم ها
پس از ۳ روز تفریخ می شوند. لاروها پس از تفریخ وارد سرشاخه ها شده و از
مغز محور خوشه تغذیه کرده و موجب مرگ ۵ تا ۸ درصد میوه های خوشه می
گردد و گاهی نیز تمام خوشه را خشکانده و باعث ریزش آن می شود. این آفت
فقط به درختان پسته حمله کرده و طرز خسارت آن به دو طریق است :
بعضی از لاروهای پروانه از مغز محور خوشه تغذیه نموده و باعث مرگ حدود ۵
تا ۸ درصد میوه های خوشه می گردند، گاهی نیز تمام خوشه خشکیده می
گردد. عده ای دیگر از لاروها وارد شاخه شده و از مغز چوب تغذیه می نمایند و
بدین وسیله دالان هایی را در داخل چوب به وجود می آورند. شاخه های مورد
حمله رشدشان کم و در نتیجه از مقدار کل محصول سال بعد کاسته می شود.