درمورد کود ازته باید گفت :با توجه به شوری آب و خاک در مناطق پسته خیز، نوع کودهای
شیمیایی مصرفی بایستی در جهت تعدیل اثرات سوء شوری و سمیت یون های سدیم و
کلر باشد. از میان کودهای ازته، اوره علیرغم ۴۶ درصد ازت برای خاکهای مناطق پسته خیز
که دارای آهک بالایی هم هستند، مناسب نمی باشد. چون این کود در محیط قلیایی
تجزیه شده و به صورت آمونیاک متصاعد می شود و همچنین یون بی کربنات باقیمانده
باعث زردی درختان و کمبود سایر عناصر غذایی می شود. گیاه قسمت عمده ازت مورد
نیاز خود را به صورت نیترات و قسمت کمی را هم به صورت آمونیوم جذب می کند و به
علت پایین بودن احتمالی جمعیت میکروارگانیسم ها در خاک شور راندمان جذب ازت از
این کود بسیار کم می باشد . بهترین کود حاوی ازت که خاصیت اسیدی هم دارند و می
توانند برای مناطق پسته کاری مصرف شود، نیترات آمونیوم با ۳۳ درصد ازت و سولفات
آمونیوم با ۲۱ درصد ازت می باشد .
با توجه به اینکه ۵۰ درصد ازت کود نیترات آمونیوم به صورت نیترات است، مصرف آن در همه
اراضی خصوصاً در خاکهای سنگین )ولی ترجیحاً ۲ بار( مناسب است . چرا که ۵۰ درصد از
این کود آماده جذب بوده و ۵۰ درصد باقیمانده آن برای قابل جذب شدن به جمعیت
میکروبیولوژیک خاک وابسته است.
خاصیت نیترات:
از طرفی نیترات موجود درکود هم می تواند تا حدی از جذب کلر جلوگیری و اثرات شوری را
کم کند.آنچه شایان ذکر است عدم استفاده از کودهای حاوی آمونیوم و بالعکس استفاده از
کودهای نیتراته مانند نیترات آمونیوم، نیترات کلسیم و نیترات پتاسیم در خاک های با
قلیائیت بالا ( Ph های بالاتر از ۸/ ۷ و ۸ )می باشد. چرا که در خاک در ابتدا آمونیوم توسط
باکتری های نیتروباکتر به نیتریت تبدیل و سپس نیتریت توسط باکتری های نیتروزوموناس به
نیترات تبدیل می شود. باکتری های نیترو باکتر حساسیت زیادی به Ph های قلیائی ندارند.
در حالیکه باکتری های نیتروزوموناس به Ph های قلیائی حساس بوده و نیتریت را به نیترات
تبدیل نمی کند و در نتیجه باعث تجمع نیترات می گردد که برای گیاهان سمی می باشد و
همچنین برای لایه ازن نیز مخرب است.
