عامل این بیماری چهار گونه قارچ شامل ، (P.drechsleri) (P.cryotogea)
(Phytophtora citrophtora )و (P. megaspeama)می باشد که قادر است هر
ساله تعداد زیادی از درختان پسته بارور و غیر بارور را از بین ببرد. انتقال این
قارچ که در خاک می باشد با جابجایی نهال، خاک و آب آبیاری صورت می گیرد.
شرایط بهینه برای این قارچ، محیط با رطوبت بالا می باشد و در این شرایط
تکثیر آن به سرعت انجام شده و به راحتی قابل انتقال است.
بهترین روش مبارزه با این بیماری اقدامات پیش گیرانه است. بدین منظور از
تماس مستقیم آب با طوقه بایستی اجتناب شود.در شرایط آب و خاک غیر شور
بهتر است در اطراف طوقه درخت تشتکی ایجاد تا آب به طوقه درخت نرسد
ودر شرایط آب و خاک شور بهتر است دور طوقه درخت را از خاک عاری کرده
و با ماسه درشت بادامی پر کنیم. برای جلوگیری از شیوع بیماری نباید از زه آب
باغات آلوده استفاده کرد. در باغات آلوده دوره آبدهی فواصل آبیاری را طولانی
تر کنیم. برای معالجه در مراحل اولیه بیماری می توان اطراف طوقه را توسط
مخلوط بردو، فوزتیل آلومینیم و یا سایر قارچ کش های موثر تیمار کرد.