آبیاری و تغذیه مناسب از جمله مهمترین مباحث تعیین کننده اعمال مدیریت
صحیح در باغ های پسته می باشد. به دلیل کاهش منابع آبی و افزایش مدت
دور آبیاری، درختان پسته در معرض تنش خشکی قرار می گیرند که این تنش ها
گاهی باعث کاهش عملکرد و افزایش درصد آفلاتوکسین در باغات پسته میشود.
دورآبیاری مناسب در روش آبیاری سطحی در بهار و پاییز ۴۰ – ۳۰ روز و در
تابستان ۲۵ روز توصیه شده است. بر طبق تحقیقات انجام شده آبیاری منظم
باعث کاهش قابل ملاحظه ای در میزان سال آوری می گردد. حساس ترین زمان
آبیاری درخت پسته جهت تولید محصول بهینه، زمان گلدهیفروردین ماه و
زمان رشد مغز تیرماه می باشد. همچنین تنش خشکی از اواسط اردیبهشت تا
اواسط خرداد تأثیر زیادی در افزایش پسته های زودخندان و ترک خورده دارد.
در خصوص اثرات آبیاری بر زودخندانی در میوه های پسته و آلودگی های
مرتبط با آن مطالعات مختلفی انجام شده است. از جمله نتایج بررسی های
انجام شده بر روی ارتباط بین اثرات تنش خشکی و زود خندانی در طول فصل
رشد و نمو میوه درختان پسته نشان می دهد که آبیاری ناقص در ابتدای فصل
بهار سبب افزایش زودخندانی در میوه های پسته می گردد. با افزایش دور
آبیاری از ۲۵ روز به ۴۵ روز، میانگین درصد پسته های زود خندان، ترک خورده
نامنظم و پوک به ترتیب ۰۳ / ۲۰ درصد، ۹۱ / ۲ درصد و ۳۷ / ۴ درصد افزایش
می یابد. در حالی که در مورد صفات خشک شدگی پوست رویی و خندانی، بین
تیمارهای دور آبیاری اختاف معنی داری نبود. قطع آب از اواسط اردیبهشت تا
اواسط خرداد باعث افزایش قابل توجهی تا دو برابر در آشنا یی با عملیا ت
کاشت و داشت با غا ت پسته میزان پسته های زود خندان نسبت به تیمار شاهد
با آبیاری منظم می شود. حداکثر میزان زودخندانی مربوط به تیمارهایی که در
اواسط خرداد دچار تنش خشکی شدند دور ۲۵ و ۴۵ روزه و به میزان ۷/ ۷
درصد و ۶/ ۹ درصد است. هر چه زمان قطع آبیاری به مراحل انتهایی فصل رشد
نزدیک باشد، میزان زودخندانی تا حدودی کاهش می یابد. در مورد پسته های
ترک خورده نامنظم، روند مشخصی گزارش نشده است ولی کم آبیاری در تیرماه
باعث افزایش درصد این گونه پسته ها می شود.
