سله ساختمانی مهمترین عامل محدودکننده نفوذ آب کافی به درون خاک
میباشد. همانطوری که قبا ذکر شد، موثرترین ابزار در مقابل نفوذپذیری کم خاک
و سله بستن آن، استحکام و پایداری خاکدانه ها است. فاکتورهای آبی– خاکی
مهم در نفوذپذیری و سله بستن خاک که به آسانی قابل اندازه گیری و کنترل
میباشند که عبارتند از:
۱(شوری کل با اندازه گیری EC)
۲( نسبت جذب سدیمیSAR)
۳( اسیدیته PH)
آشنا یی با عملیا ت کا شت و داشت با غا ت پسته ECیک فاکتور مهم در تعیین
سلسله بستن خاک می باشد. به هر حال آب اطراف ذرات خاک آب خاک بطور
قابل ملاحظه ای تحت تأثیر ترکیبات آب آبیاری قرار دارد. کاهش EC در آب
خاک باعث افزایش تورم ذرات رس و در نتیجه کاهش اندازه منافذ خاک می
گردد.آب آبیاری با EC کمتر از ۳/ ۰ دسی زیمنس بر متر برای اغلب خاک ها ایجاد
مشکل می کند. برای هر خاک یک واحد مشخصی از شوری حد آستانه آب خاک
وجود دارد که کمتر از آن حد، عمل پراکندگی ذرات خاک اتفاق می افتد. عمل
پراکندگی ذرات خاک بطور قابل ملاحظه ای تحت تاثیر نسبت سدیم به کلسیم
و منیزیم که نسبت جذب سدیمی نامیده می شود، قرار دارد. عموماً با افزایش
شوری و کاهش SAR ، استحکام خاکدانه ها افزایش می یابد.
در برخی از خاک ها دارای مقدار زیادی از رس سرپنتین می باشد، این رس ها از
نظر میزان MGمنیزیم غنی بوده و نسبتاً مقدار Ca کمی دارند. در چنین محیطی
منیزیم ممکن است رفتاری مشابه سدیم داشته و باعث ناپایداری خاک،
پراکندگی ذرات آن و کاهش نفوذپذیری گردد.
برخی از متخصصین خبره معتقدند زمانی که نسبت منیزیم به کلسیم از ۱:۱
بیشتر می گردد در خاک های با رس سرپنتین، ممکن است مشکلات نفوذپذیری
توسعه پیدا کند. خاکهای غنی از میزان پتاسیم قابل تبادل نیز ممکن است با
مشکلات نفوذپذیری مواجه باشند. برخی از گزارشات حاکی از این است که
زمانی که پتاسیم، کاتیون غالب در خاک باشد ممکن است اثراتی شبیه سدیم بر
روی پایداری و تخلخل خاک داشته باشد. در این حالت پایداری خاک کم شده،
خاکدانه در سطح پراکنده شده و ایجاد یک مانعی برای نفوذ آب در سطح خاک
می نمایند .خاکهای غنی از رس مونتمورلونایت و ایلایت با افزایش مقدار
منیزیم به آسانی پراکنده می شوند. اکسید آلومینیم آبدار، آهن و مواد آلی باعث
پایداری ذرات رس شده بطوری که عملی، برعکس اثرات پراکندگی ذرات خاک
در اثر آب سدیمی و یا آبهای با شوری خیلی کم، انجام می دهند.
