درصد گل هایی که به میوه تبدیل می شوند از سالی به سال دیگر فرق می کند
و حدود ۱۰درصد می باشد. ازعوامل موثر در افزایش میوه نشینی پسته،
همزمانی گل دهی پایه های نر و پایه های ماده می باشد. گل های پایه های نر به
طور معمول زود تر باز شده و گرده افشانی می کنند. بهتر است جهت
همپوشانی گرده، برای ارقام زودرس پسته از ارقام نر زود گل و برای ارقام
دیررس پسته از ارقام نر دیر گل استفاده گردد. برای مدیریت گرده افشانی بهتر
است در باغات پسته زمان گلدهی درختان نر زود، متوسط و دیرگل مشخص
گردد و چنانچه برای رقم ماده غالب باغ، همپوشانی مناسبی نداشته باشد،
نسبت به پیوند درختان نر مناسب از طریق سرشاخه کاری اقدام گردد. بعد از
گرده افشانی ، پریکارپ در طی دوره ۵ الی ۶ هفته ای رشد و نمو کرده و تقریباً
به اندازه کامل خود می رسد. رشد جنین پس از کامل شدن افزایش حجمی
پریکارپ آغاز می شود. زمان اولین تقسیم سلول تخم به طور متفاوت، ۴الی ۱۸
هفته و ۶ هفته پس از باز شدن گل ها گزارش شده است. در کل وقتی پریکارپ
به اندازه نهایی خود رسید و چوبی شدن آندوکارپ آغاز شد، رشد و نمو بذر
شروع می شود. این الگوی رشد و نمو میوه متفاوت از سایر میوه های تک بذری
است، چرا که در آن ها رشد میوه به حضور و رشد و نمو جنین و بذر بستگی
دارد. ریزش جوانه گل پسته میوه های در حال نمو یک مخزن قوی برای مواد
فتوسنتزی هستند. جوانه های گل به طور ضعیفی با میوه های در حال نمو برای
دریافت مواد فتوسنتزی رقابت می کنند و این موضوع ممکن است دلیل ریزش
آنها باشد. لوات و فرگوسن ۱۹۹۴ گزارش کردند که محلول پاشی اوره در ترکیب
با بنزیل آدنین بطور موفقیت آمیزی از ریزش جوانه های گل در پسته رقم کرمان
ممانعت بعمل می آورد. تیمارهای اعمال شده باعث شد تا تعداد جوانه های
موجود روی شاخه های تیمار شده با ۲۵ میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین در ترکیب
با ۳/ ۰ درصد نیتروژن آشنا یی با عملیا ت کا شت و داشت باغات پسته ۳۷
بصورت اوره به ۲ تا ۳ برابر شاخه های درختان شاهد افزایش پیدا کند. ریزش
میوه ریزش میوه ها یکی دیگر از مشکلات درختان پسته است، به طوری که در
سال های پرمحصول به حدود ۸۰ درصد هم می رسد. نوع گرده، مشکلات گرده
افشانی و لقاح، شرایط نامساعد محیطی و اختلال در جذب کربوهیدرات ها،
عناصر معدنی و مواد تنظیم کننده رشد از جمله برخی دلایل این پدیده گزارش
شده است. پلی آمین های آزاد پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین از جمله
ترکیبات پلی کاتیونی با وزن مولکولی پایین می باشند و نشان داده شده است
که از ریزش شدید میوه ها در انگور، انبه و لیچی می کاهد. تأثیر محلولپاشی
پلی آمین های اسپرمین و اسپرمیدین به میزان زیادی باربرد پلی آمین اسپرمین
نقش مهمی در جلوگیری از پدیده ریزش و همچنین بهبود رشد و نمو میوه و
عملکرد شاخه های پسته ایفا می نماید.
